Canım Ahu, buralardayım

Ahum çok teşekkür ederim, beni duygulandırdın. Bu sanal arkadaşlık dünyada da böyle midir yoksa biz Türkler bu işi kendimize mi uydurduk acaba?  Harbiden işin içine duygu kattık, birbirimizi arar, özler ve en önemlisi SEVER olduk.

Evet buralardayım, bakanlar kurulu bile dağıldı ama ben yani bizim aile Ankara'yı bekler olduk. Küçük kızım iyice üniversite sınavı telaşesine girdi, ilave!!! kurs almak istedi, yani kursa gidiyor. Büyüğüm hadi üniversiteyi bitirmişken memuriyet sınavına gireyim dedi , yarın sınava girecek. Esas yüksek lisans mülakatlarını takip ediyor  ve ders çalışıyor ki , bu iş temmuz ayını kapsayacak görünüyor.  Ne yapalım tatil dediğin nedir ki   , yorgun argın eve dönmek değil midir? ( gariban avuntusu)

Bense tam blogumu güncelleyeceğim, şehit haberleri, savaş tamtamları, doğal afetler ve birsürü endişeler kendi içimde dengeyi kuramadım, gönlümü hoş edip blogumu güncelleyemedim. Çoğa koysan almıyor, aza koysan dolmuyor, tuhaf bir durum. Biliyorum bu durumlar hepimizin canını sıkıyor hatta acıtıyor ama yapacak bir şey yok, tıkanıp kalıyor insan. Sadece üzülüp otururarak da kimseye bir hayrımız dokunmuyor, ne olursa olsun silkinip  hayata karışıp çalışmak , insanlığa , doğaya hizmet etmek, moralimizi yüksek tutmayı başarmak gerekiyor.
Bu arada iş yaparken sol elime silikon damlatıp yaktım, şimdi iyileşti. Bu seferde 15 gündür sağ omzum ve kolumda ağrı var,  kolumu kullanmakta  güçlük çekiyorum. Doktora gittim ilaç kullanıyorum, işe yaramazsa başka tedavi uygulayacakmış.
Yukarıda ki fotoğraf ne alaka derseniz, sabahları yürüyüş yaptığım canım ormanım:) Vakti zamanında bu araziyi ağaçlandıran ODTÜ öğrencilerine binlerce teşekkür:))