Memleketimde (Tokat) yapılan yöresel bir yaz çorbasıdır. Aklın yolu birdir, Anadolu’ nun çeşitli yerlerinde ufak tefek değişikliklerle yapılıyor.
Ana malzemesi buğday aşlığı ve mısır aşlığıdır.Köylerde buğday ve mısır haşlandıktan sonra dibek denilen büyük taş çanaklara konulur. Sonra soku denilen meşe odunundan yapılmış büyük çekice benzer aletlerle dövülerek biraz parçalanıp biraz ufaltılır.Bu iş genelde imece usulüyle yapılır ve en güzel kısmı da erkekler yapar.
Bir dibeğin başında en fazla 4 kişi belli bir ritimle buğdayı , mısırı aşlık denilen hale getirirler. Hatta her vuruşlarında “ hıh “ diye bir ses çıkarırlar ki “dibek döğücüsünün hıh deyicisi” deyimi buradan çağrışımla çıkmıştır.Sonra bu malzeme, evlerin çatısında örtüler üzerine yayılıp güneşte iyice kurutulur.
Yapılışı:
· Buğday ve mısır akşamdan ıslatılır. ( Benim memleketten gelen aşlıklarım bittiği için bu sefer aşurelik buğdaydan yaptım.Buğdayı akşamdan kaynar suya ıslatıp, kapağını kapattım. Sabah kadar kabarmışlardı.)
· Buğdayı haşladım ( çok sulu olmayacak), tuzunu kattım, soğuttum.
· Koyuca ayranı hazırladım.Buğday çok sulu haşlanmışsa, sadece çırpılmış yoğurt kullanılır.
· Birbirlerine karıştırdım.Kuru nane ya da kıyılmış taze nane ekleyip servise hazır hale getirdim.
Taşsın dökülmesin, ardı kesilmesin, yiyenlere yarasın :)
Ana malzemesi buğday aşlığı ve mısır aşlığıdır.Köylerde buğday ve mısır haşlandıktan sonra dibek denilen büyük taş çanaklara konulur. Sonra soku denilen meşe odunundan yapılmış büyük çekice benzer aletlerle dövülerek biraz parçalanıp biraz ufaltılır.Bu iş genelde imece usulüyle yapılır ve en güzel kısmı da erkekler yapar.
Bir dibeğin başında en fazla 4 kişi belli bir ritimle buğdayı , mısırı aşlık denilen hale getirirler. Hatta her vuruşlarında “ hıh “ diye bir ses çıkarırlar ki “dibek döğücüsünün hıh deyicisi” deyimi buradan çağrışımla çıkmıştır.Sonra bu malzeme, evlerin çatısında örtüler üzerine yayılıp güneşte iyice kurutulur.
Yapılışı:
· Buğday ve mısır akşamdan ıslatılır. ( Benim memleketten gelen aşlıklarım bittiği için bu sefer aşurelik buğdaydan yaptım.Buğdayı akşamdan kaynar suya ıslatıp, kapağını kapattım. Sabah kadar kabarmışlardı.)
· Buğdayı haşladım ( çok sulu olmayacak), tuzunu kattım, soğuttum.
· Koyuca ayranı hazırladım.Buğday çok sulu haşlanmışsa, sadece çırpılmış yoğurt kullanılır.
· Birbirlerine karıştırdım.Kuru nane ya da kıyılmış taze nane ekleyip servise hazır hale getirdim.
Taşsın dökülmesin, ardı kesilmesin, yiyenlere yarasın :)
Arkadaşım seninle damak tadımız niye örtüşüyor şimdi anladım...Babamlar Sivas'lı...Babaannem hep Tokat'dan kışlıklarını getirtirdi ve kuruturlardı...Turşular oranın biberlerin den küplere yapılırdı....Pezik turşusunu da bilirsin sen...Buğdayın çeşit çeşitini yaparız...Evden eksik etmem buğdayı...Pratik olsun diye bir paket buğdayı alınca bir gün ıslatır ,kaynatır paketlere böler buzluğa atarım..Elimin altında hazır olur...Arada keşkeh(Antalya),arada soğuk yoğurtla yenir sadece(Trabzon) Anne tarafımda nohut ve fasulye ile haşlar yoğurtlusunu yapar.Üzerine ince kıyılmış soğan ve nane yakarlar ve ben en çok onu severim bu da Şebinkarahisar...Allahtan bu 3 ve 4 bölgenin damak tadına alışmışım da yemek sorunumuz hiç yoktur...Yani karışık bölge halindeyim...Öptüm...
YanıtlaSil